EMİN Çölaşan’la yaptığımız bir helalleşme sohbetini yazmıştım ya... Dün köşesinde ağır bir yalanlama yazmış.
Bildiğimiz o “zarif” ve “terbiyeli” üslubuyla bana geçirmiş de geçirmiş...
Diyor ki, “Ben onunla 12 yıldır ne karşı karşıya geldim, ne telefonla konuştum. Bu konuşmayı uydurmuş”.
Hayretle okudum.
Ben de, şahitlerimle, yer ve zaman belirterek cevabımı veriyorum.
*
Yahu Emin kardeşim bu hayali buluşmayı ve konuşmayı nasıl unutabilir ve yalanlayabilirsin... Seninle o gün Roma’da Vatikan’ın bir odasında buluşup bunları konuşmadık mı...
Hatta uçaktan korktuğun için trenle geldiğini söylemedin mi bana...
Unuttuysan bak bazı ayrıntılar vereyim. Hani Sistine Şapeli’nin salonuna açılan o küçük kapıdan girince sağdaki odada var ya, işte orada konuştuk.
Biz sohbet ederken Kamerlengo geldi, ne içeceğimizi sordu.
Sen de “Bir bardak şarap” dedin...
Sonra Vatikan’a açılan caddenin köşesindeki pizzacıdan pizza istettik ve yedik... Pizzadan sonra oturup televizyondan Almanya-Arjantin maçını seyretmedik mi?
Yahu nasıl inkâr edersin bunu...
*
Şimdi gelelim işin aslına...
Ben hayali bir konuşma yazdım.
İkinci yazıda da bunu “İki Papa” filminde geçen bir konuşmadan alıp, sanki Emin’le aramızda geçmiş gibi yazdığımı açıkça ve en net ifadelerle belirttim.
Çölaşan belli ki yandaki yazıyı okumamış, sarılmış kaleme bana geçirmiş...
Yani durum şu:
Ben filmdeki senaryo gereği hayali bir konuşmayı alıp ondan hayali bir konuşma yazdım. Emin de o hayali konuşmanın hayalinden yapılan hayali konuşmayı ciddi sanıp en ciddi haliyle bana vurmuş da vurmuş...
Vallahi artık şunu gerçekten çok iyi anladım... Emin Çölaşan gerçekten “ciddi” bir gazeteci...
Yani palavraları bile ciddiye alıp o ucundan kan damlayan kalemiyle insanlara vuruyor da vuruyor...
Eee kolay değil bu ülkede ciddi ve dürüst gazeteci olmak...
*
- ÖNEMLİ NOT: Haa bu arada, o pizza ısmarlama olayı da gerçekti...
Ama filmde...
Ama Emin, yarın “Hayır onunla pizza falan da yemedik” diye bir yazı da yazabilir.
Hiç şaşırmam...
YAZININ DEVAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYINIZ!
